In het verleden ging ik niet zo zorgvuldig om met mijn lichaam. Ik ging meestal door, als mijn lichaam me een seintje gaf. Geleerd van mijn ouders en ik heb het jaren als groot goed gekoesterd.   In het najaar van 2006 ben ik naar een natuurgeneeskundige gestapt, zij had mijn dochter al heel erg geholpen bij haar klachten met extreem eczeem. Mijn klacht was hooikoorts, wat zich voornamelijk uitte in branderige en jeukende ogen. Soms reed ik naar mijn werk en kon ik onderweg niet veel zien. Behoorlijk gevaarlijk dus! Met een aantal gesprekken over mijn levensstijl en een flink ontslakkings dieet op zak heb ik deze klacht redelijk onder controle. Het komt wel elk najaar weer opzetten, maar ik kan ermee omgaan, herken de signalen op tijd en zorg dat ik medicatie neem, en let op mijn voeding.   In dit dieet (wat overigens een week of 6-8 hoeft) start je met het minimale wat je nodig hebt. Daarna ga je langzaam uitbouwen, dus wat proberen en ervaren wat het met je lijf doet. Ik heb gemerkt dat ik minder goed reageer op rood vlees en zuivelproducten. Ik eet best wel es een biefstukje, maar dan niet te laat op de avond. Dan heb ik ’s nachts last van ’t zuur. En de zuivel slaat op mijn keel. Ik ga ervan snurken en krijg keelpijn.   Afgelopen zaterdag haalde ik onze dochter op uit Almere, zij had even een lunch voor onderweg geregeld, dus in de auto lekker bijkletsen en ondertussen wat eten en drinken. Croissantjes en een heerlijke koude cappuccino  voor ons beiden.   Zondag voelde ik me wat stram, alsof er stroop door mijn aderen liep. Niet vooruit te branden, maar toch doorzetten. Het eten smaakte het me niet, ik heb de helft laten staan (vonden de anderen niet erg  ). Na het eten voelde ik me zo beroerd dat ik op de bank ben beland en er niet meer afgekomen ben. Vroeg gaan slapen en door manlief eruit gejaagd, vanwege mijn snurken (wat ik anders nooit doe). Gelukkig hebben we logeerbedden paraat en kon ik er zo in duiken. Inmiddels was mij wel duidelijk dat mijn lijf nu helemaal geen melk meer accepteert. Ik word er echt ziek van en houd met snurken mijn echtgenoot ook uit zijn slaap.   Voortaan nog beter luisteren als mijn lijf iets vertelt, hoezeer het ook tegen mijn ‘stoerheid’ in druist. Het effect is voor niemand fijn.